poniedziałek, 26 sierpnia 2013

Pakt Katakumbowy

16 listopada 1965, około 40 katolickich biskupów zebranych w katakumbach św. Domicyli podpisało poniższy tajny "pakt". Imiona biskupów do dziś pozostają nieznane.

My, biskupi zebrani na Soborze Watykańskim Drugim, będąc świadomymi niedoskonałości faktu iż nie żyjemy w ubóstwie, zgodnie z nakazami Ewangelii, zachęceni wzajemnie do tej inicjatywy, w której każdy z nas chciałby zachować dyskrecję, zobowiązujemy się do poniższego:

1. Jeśli chodzi o warunki zamieszkania, aprowizację, środki transportu i wszystko, co dotyczy tychże spraw, będziemy starać się żyć na przeciętnym poziomie, na którym żyją nasi wierni.

2. Wyrzekamy się na zawsze bogactwa i jego przejawów, zwłaszcza w strojach (kosztowne materiały i błyszczące kolory) i insygniach z metali szlachetnych (co powinno w rezultacie być zgodne z Ewangelią)

Chrystologia Wyzwolenia - zdjęcie z krzyża ubogich
3. Nie będziemy posiadać ani ruchomości, ani nieruchomości, ani rachunków bankowych na nasze nazwiska. Jeśli jednak jakiś rodzaj posiadania własności będzie niezbędny, ustanowimy ich posiadaczem diecezję lub inną organizację społeczną bądź charytatywną.

4. Kiedykolwiek tylko będzie to możliwe, powierzymy materialną i finansową administrację naszą diecezją komisji złożonej z kompetentnych świeckich, świadomych ich apostolskiego zadania, wyjaśniając, że my powinniśmy być bardziej duszpasterzami i apostołani, niż administratorami.

5. Odmawiamy aby adresowano nas w mowie i piśmie tytułami, które oznaczają wspaniałość i władzę (Jego Eminencja, Jego Ekscelencja, Monsignor...). Wolimy, aby zwracano się do nas Ewangelicznym mianem "Ojcze".

6. W stosunkach międzyludzkich będziemy unikać wszystkiego, co mogłoby wyglądać na przyznawanie nam przywilejów, priorytetów, preferencji przynależnych bogactwu i władzy (np. wydawanie wystawnych uczt, przyjmowanie zaproszeń na bankiety, honorowe miejsca podczas obrzędów liturgicznych)

(...)

9. Świadomi wymagań sprawiedliwości i miłości bliźniego oraz ich wzajemnych relacji, bedziemy się starać przekształcać [dotychczas istniejące] dzieła miłosierdzia w ośrodki pomocy społecznej, oparte na miłości bliźniego i sprawiedliwości społecznej, aby pomagać wszystkim ludziom w potrzebie, jako skromni słudzy we właściwych obiektach społecznych.

(...)

źródło